سِلما یه دونه ما

اولین بار که دستکش دستش کرده هم خوشش اومده بود هم این که نمی تونست دستشو تکون بده ...

این ایده شقایق بوده که با روسری عکس بندازن میگفت مثلا ما اومدیم مشهد 91/11/12 ...

...

برای شام هم مهمون عمه زهرا هستیم. پدر بزرگ و مادر بزرگ پدری سلما هر دو فوت کردن وسلما از محبتشون محرومه اسمشونو گذاشته مامان خدا بابا خدا ...

این لباس ها رو برای سیسمونی سلما مامان جون و مامان ناهید بافتن که تازه امسال همشون اندازش شده ما هم که بی جنبه و سرما ندیده همه رو با خودمون آوردیم تهران تا هوا یه خرده سرد میشه سریع میپوشونیم بهش ...

...

خونه مامان جون مامان بزرگ مامان مریم ...

تو این چند روزه که اومدیم تهران سلما خیلی بهش خوش میگذره دور و برش شلوغه همه دوسش دارن به خاطرش میان تا ببیننش اینقدر با بچه ها بازی میکنه که شب ها زودتر از کیش خوابش میبره همه رو دوست داره هر دفعه تهران میاییم بیشتر از دفعه قبل خودش و تو دل همه جا میکنه دیروز هم بردمش سرزمین عجایب همه بازی ها رو  سوار شد و خیلی بهش خوش گذشت بعضی وقتا هم بهونه باباش و میگیره ولی زود با قضیه کنار میاد فعلا این پست و براش گذاشتم تا پست های بعدی و عکس براش میذارم

برای اولین بار که سلما تو هواپیما یه صندلیه جدا داره چون 2 سالش تموم شده خیلی براش جالب بود ...

خدا به داییم صبر بده با این 3 تا زلزله ...